पिंपळ: आशेची किरण दाखविणारा

 
भल्या पहाटे आयुष्याला कंटाळून तो त्या डोंगराच्या कड्यावर पोहचला.  इथून उडी मारली तर नक्की मारणार ना, याची खात्री करण्यासाठी त्याने कड्या खाली डोकावून पाहिले. पण हे काय, कड्याच्या थोड्या खाली दोन दगडांच्या भेगेतून एक पिंपळाचे झाड डोकावत होते. झाडाच्या मुळांनी दूर पर्यन्त दगडांना जखडून ठेवले होते. पिंपळाचे ते झाड गुरुत्वाकर्षणाच्या नियमाला झुगारून मस्त वार्‍या सवे डोलत होते.  त्या क्षणी त्याच्या मनात विचार आला, इथे न माती, न पाणी,  फक्त दगडाची एक भेग, तरीही हे झाड जिवंत आहे. झाडाला आधारासाठी मातीच्या जागी दगड मिळाले तरीही पिंपळाने तक्रार केली नाही दगडातच त्याने जगण्याचा मार्ग शोधला. आपण ही परिस्थिति बदलू शकतो.  पूर्व दिशेला सोनेरी किरणे उधळत सूर्य उगवला होता.