प्रभु येशु मसीहच्या आयुष्यातील एक प्रसंग. काही स्त्री-पुरुष एका बाईला दगड मारित होते. येशुनी विचारले, या बाईला का म्हणून दगड मारित आहात? लोक उतरले, ही बाई पापीण आहे. येशुनी म्हणाले. "ठीक आहे, ज्यानी पाप नाही केले तो या बाईला दगड मारू शकतो". ते स्त्री - पुरुष विचारवंत व प्रज्ञावान होते. त्याना येशुच्या बोलण्याचा अर्थ कळला. लहान- मोठे का होईना, आयुष्यात कधी ना कधी पापकर्म प्रत्येकाच्या हातातून घडले होते. त्यानी दगड फेकून दिले व आपल्या पापां साठी येशुंची क्षमा मागितली. सन्दर्भ वेगळा असला तरी हा प्रसंग फार बोलका आहे.
व्यवस्थेच्या पहार्यात 'शक्तिशाली' लोक काचेचे मोठे - मोठे बंगले बांधतात. एखादा स्वत:ला ईमानदार समजणारा माणूस त्या बंगल्यावर दगड फेकतो. परिणाम काय होतो. दगड बंगल्याला तर लागत नाही, पण बंगल्यातल्य़ा माणसाने फेकलेल्या दगडाने ईमानदार माणसाच्या घरातली एखादी 'काचेची खिड़की' निश्चित फूटतेच. सरकारी नौकरित काम करणाऱ्याना असा अनुभव बरेचदा येतो. कारण स्पष्ट आहे.आपण कितीही ईमानदारीच्या सीमेंट कांक्रीटनी घर बांधले तरीही बहुधा एखादी खिड़की ही तरी काचेची असतेच. निष्कलंकित चन्द्रमा वर ही डाग हा असतोच.
आजकाल भ्रष्टाचाराचा विरुद्ध लढाईच्या मोठ्या मोठ्या घोषणा होत आहेत. आता भ्रष्टाचाराचा विरुद्ध लढाई कशी लढायची व कोण लढणार हा प्रश्न बिकट आहे. या साठी आपल्याला भ्रष्टाचाराचा साधा आणि सरळ अर्थ कळला पहिजे. "मोबदला दिल्या बिना कुठला ही फायदा घेणे म्हणजे भ्रष्टाचार", मग तो नाटक सिनेमाचा पास असो, दिवाळ ची मिठाई असो किंवा बिना लाईनीत लागता मिळालेल रेलवे तिकीट का असेना हा भ्रष्टाचार आहे. हे आपल्याला समजल पाहिजे.
आपल्या सारख्या सामान्य माणसानी आपापल्या घरातील असणाऱ्या काचेच्या खिडक्या स्वत:च फोडून टाकल्या तर आपल्या घरा समोर असणारे काचेचे बंगले आपोआप अदृश्य होतील. फक्त आपल्याला आपल आत्मनिरिक्षण करावे लागेल.
No comments:
Post a Comment