टॅामी ने घेतला बदला

बिन्दापुरच्या श्मशानात कुजबुज सुरु होती, "कुत्र्याने चावले हे त्याला कळलेच नाही. पण आता काय उपयोग. एकुलता एक होता तरणाताठा जास्तीसजास्त २० वर्षाचा असेल". हे ऐकून टॅामी कुत्रा आनंदाने उड्या मारत एका कोपर्यात पहुडलेल्या दादोजी  जवळ पोहचला. भू! भू! दादोजी, अखेर मेला तो. मेला तो. हां! हां! म्हणता हि बातमी दूर-दूरच्या कुत्र्यांपर्यंत पोहचली. याच तरुणाने जनकपुरीत टॅामीच्या आईला कारने उडविले होते. अनाथ टॅामीला दादोजी आपल्या सोबत बिन्दापुरच्या स्मशानात घेऊन आला. कुत्र्यांजवळ रेबीज नावाचे शस्त्र आहे त्याच्या उपयोग माणसांच्या विरुद्ध कसा कारायचा हे दादोजीने टॅामीला शिकविले.

जनकपुरीचा शनी बाजार. भयंकर भीड होती. टॅामीला चाटच्या ठेल्यावर तो दिसला. हातात प्लेट घेऊन तो चमच्याने चाट खात होता. हीच ती योग्यवेळ. टॅामीने हळूच त्याच्या पायाचा चावा घेतला आणि पटकन त्याच ठेल्याच्या खाली लपला. काहीतरी पायाला टोचले हे त्या तरुणाला जाणवले. त्यांनी मागे वळून पाहिले काहीच दिसले नाही.  फक्त पायातून थोडे रक्त निघत होते त्या तरुणाने ते रुमालाने पुसून टाकले. आपल्याला कुत्र्याने चावले आहे अशी पुसटची शंकाहि त्याला आली नाही.  रेबीज नावाच्या शस्त्राने त्या तरुणाला यमसदनी पाठविले.

रात्री धगधगणार्या चितेच्या उजेडात टॅामीचे विजेत्या सारखे स्वागत झाले. सर्व कुत्र्यांनी त्याच्या बुद्धिमत्तेचे कौतुक केले. कुत्र्यांचा सरदार बॉबीने  मॅकडोनाल्ड रेस्टॉरंट मधून लंपास करून आणलेली अमेरिकन चिकनची तंगडी त्याला उपहार स्वरूप दिली. भू! भू! टॅामी जिंदाबाद एकच नारा आसमंतात घुमला.