काही क्षणिका : राख

जाळल्या स्मृती 

हृदयी उरली

राख विस्मृतीची.

धरती जळाली

 सवे राख झाली 

वीज फिदायनी.

मेघांच्या अश्रूंत

भिजली राख 

प्रगटले चैतन्य. 

कितीही विसरण्याच्या प्रयत्न केला तरी राखेच्या रुपात स्मृती आपल्या हृदयात ठाण मांडून बसतीलच.

किती हि वीज पडली, उध्वस्त झाले जीव तरीहि धरतीच्या कोखात जीवन हे निजपणारच. राखेतून पुन:जीवित होणार्या फिनिक्स पक्ष्याप्रमाणे.