प्रतिबिंब

जन्मोजन्मीची प्रेयसी आहे तू माझी. तुझ्याशिवाय मी जगू शकतच नाही. एवढे प्रेम आहे माझे तुझ्यावर. लव यू म्हणत त्याने फोन ठेवला.

 "हा! हा! हा!  आरस्यातील प्रतिबिंब खदाखदा हसले. किती खोट बोलतोस रे,  नीच राक्षसा.  किती पोरींचे आयुष्य  उध्वस्त करणार?" 

तुला मध्ये नाक खुपसायला कुणी सांगितले, गप्प बैस.

"नराधमा,तुझे खरे स्वरूप  दाखविणे माझा स्वभावच आहे."  

सत्यवादी हरिश्चंद्रा, तुझी बडबड माझ्या सहनशक्तीच्या बाहेर झाली आहे. आता तुझा इलाज करावाच लागेल. खट्टाक! क्षणार्धात तुकडे-तुकडे झाले प्रतिबिंब. त्याने खाली पाहिले.  रक्ताच्या थारोळ्यात पहुडलेला होता त्याच्यातील  माणूस.