रोज दुपारी जेवण झाल्यावर एक चक्कर विजय चौक पर्यंत मारून येतो.
आजकाळ रस्त्याच्या काठावर भरपूर फूले
लागलेली आहे. एक भुंगा एका कळी भोवती फिरत होता. जवळच एक कळी कोमजलेली दिसत होती. काय
बरे झाले असेल, मनात विचार आला. भुंगा तर आवाराच असतो फुलां-फुलां वर फिरणारा
(१)
एक गुलाबी कळी
गालात लाजली
भुंग्याच्या प्रेमात
जाउनी ती पडली
गत वर्षीची चूक
पुन्हा तिने केली
विरहाच्या अग्नीत
बेचारी कोमेजली.
(२)
वासंतिक प्रेमाला
ग्रीष्माची वेदना
विरही अश्रुना
श्रावणी आसरा.
No comments:
Post a Comment